Spawanie metodą MIG (ang. metal inert gas)

Spawanie to inaczej połączenie metalowych przedmiotów lub ich fragmentów poprzez stopienie ich w  miejscu zetknięcia, za pomocą specjalnego spoiwa.

Spawanie elektrodą topliwą w osłonie argonu lub helu (gazy chemicznie obojętne), to metoda używana pod nazwą MIG, pochodzącą z języka angielskiego – Metal Inert Gas, lub inaczej zwana metodą 131.

Niemal identyczna metoda scalania metalowych przedmiotów, to metoda zwana MAG, od angielskiego terminu Metal Active Gaslub metodą 135. W tej drugiej metodzie do łączenia przedmiotów używa się dla odmiany gazów chemicznie aktywnych, dwutlenku węgla lub jego mieszaniny z argonem. 65 % ze wszystkich przemysłowych metod spawania łukowego odbywa się za pomocą metody MIG lub MAG. Uznać zatem należy, że jest to obecnie najczęściej stosowana na świecie metoda łączenia metalowych elementów.

Te dwie metody spawania wyróżnia ich zastosowanie.  Metoda MAG, z użyciem gazów chemicznie aktywnych, jest stosowana do łączenia stali konstrukcyjnych niestopowych, niskostopowych i wysokostopowych. Metoda MIG — gazy chemicznie obojętne, znajduje zastosowanie do spawania Al, Mg, Cu, Ti, Zr i innych metali nieżelaznych oraz ich stopów.

Zastosowanie i zalety

Obydwie metody zastosowanie znajdują głównie w liniach technologicznych i pracach montażowych, zarówno do spawania automatycznego jak i  i półautomatycznego. Metoda MIG/MAG posiada wiele zalet, dlatego znalazła zastosowanie w wielu gałęziach przemysłu. Spawanie „migomatem” znajduje zastosowanie zarówno w niewielkich warsztatach naprawczych, jak również w seryjnej produkcji – rur, zbiorników ciśnieniowych, konstrukcji stalowych, statków i okrętów, produkcji samochodów i taboru kolejowego.

Zaletą obu metod jest bardzo dobra jakość spoin, duża wydajność, możliwość zrobotyzowania procesu spawania, zespolenia elementów o szerokim zakresie grubości, we wszystkich pozycjach.

Spawanie metodą MIG  polega na zespojeniu dwóch elementów za pomocą łuku elektrycznego wytworzanego pomiędzy elektrodą topliwą a spawanym materiałem. Elektrodą topliwą jest drut, który  podawany jest w sposób ciągły. Łuk i jeziorko ciekłego metalu są chronione strumieniem gazu osłonowego. Z uchwytu wysuwa się płynnie drut spawalniczy, który ulega stałemu stapianiu w łuku elektrycznym. Materiał stopionego drutu miesza się ze stopionym materiałem łączonym tworząc płynne jeziorko spawalnicze. Po oddaleniu się łuku jeziorko spawalnicze krzepnie tworząc trwałe złącze. Poprzez uchwyt spawalniczy i jego dyszę gazową doprowadzany jest stale gaz osłonowy, który chroni roztopiony metal przed oddziaływaniem atmosfery oraz chłodzi uchwyt (stosowane są też uchwyty dodatkowo chłodzone cieczą). Do drutu spawalniczego doprowadzane jest napięcie za pomocą przewodu prądowego wychodzącego od źródła prądu (półautomatu spawalniczego) i następnie przekazywane za pomocą miedzianej końcówki prądowej.

Wyposażenie stanowiska do spawania metodą MIG

1. źródło prądu wraz z układem sterowania. Popularne nazwy to: półautomat spawalniczy,migomat.
2. podajnik drutu – może być wbudowany w źródło prądu lub umieszczony na zewnątrz,
3. przewód zespolony – łączy podajnik drutu ze źródłem prądu – niezbędny tylko wówczas, gdy podajnik jest na zewnątrz źródła prądu,
4. wielofunkcyjny przewód z uchwytem MIG/MAG doprowadzający prąd spawania do drutu, gaz osłonowy, sterowanie oraz opcjonalnie układ chłodzenia,
5. przewód masowy z zaciskiem łączący spawany przedmiot ze źródłem prądu,
6. źródło gazu osłonowego – butla z gazem,
7. opcjonalnie – układ wodnego chłodzenia uchwytu – chłodnica cieczy.

Parametry spawania

1. natężenie prądu: 40–500 A
2. moc cieplna: 1,25 KW
3. napięcie elektryczne: 14–28 V
4. prędkość spawania 0,2–0,5 m/min
5. średnica drutu spawalniczego: zwykle 0,6-4,0 mm
6. natężenie przepływu gazu ochronnego 12–30 l/min

Srodki ostrożności

1. Łuk elektryczny wysyła szkodliwe promieniowanie widzialne, podczerwone, nadfioletowe (tzw. Ozon – najgorsze).
2. Spawacz musi być wyposażony w odzież ochronną i roboczą:

Nakrycie głowy – czapka, odzież – kombinezon lub spodnie z bluzą, buty z cholewkami i wzmocnionymi noskami, rękawice skórzane z przedłużonym mankietem, fartuch skórzany spawalniczy, naramienniki skórzane – przy spawaniu okapowym.

3. Jeśli dojdzie do  porażenia prądem elektrycznym, należy niezwłocznie uwolnić poszkodowanego spod napięcia, obejrzeć i ustalić sposób postępowania zależnie od stanu porażonej prądem osoby
4. a) jeśli stracił przytomność i nie oddycha – sztuczne oddychanie i zewnętrzny masaż serca (nie przerywać do przyjazdu lekarza).
5. b) jeśli jest to tylko omdlenie – wynieść poszkodowanego na powietrze, skropić twarz wodą, położyć chłodny kompres.
6.  Uziemienie lub zerowanie urządzeń spawalniczych zabezpiecza przed porażeniem prądem. Wszystkie urządzenia podłączone pod jeden transformator muszą być zerowane i  mieć uziemienie, inaczej powstanie przebicie.
7. Podczas spawania zewnętrznego zbiorników po płynach i gazach palnych, po oczyszczeniu zbiornika należy go wypełnić do połowy wodą.

6. Podczas spawania  występują istotne zagrożenia dla zdrowia i życia — możliwość porażenia prądem, poparzenia, pogorszenie wzroku, napromieniowanie łukiem, dostanie się iskry np. do oka.